کار با افرادی که افسانه‌ی برند بودن دارند از همه سخت‌تر است.

یکی از سؤالات رایجی که در مورد برند مطرح می‌شود این است که از چه زمانی باید برند سازی آغاز شود و از چه زمانی ما برند می‌شویم؟! در جواب این سؤال باید بگوییم که یک انسان به‌محض این‌که به دنیا می‌آید یک انسان نامیده می‌شود اما تا زمانی که مأموریت خود را به‌درستی و کامل انجام ندهد انسان کاملی نیست!

در مورد برند نیز همین‌گونه است. می‌توان به‌محض به وجود آمدن یک کسب‌وکار آن را برند نامید، اما هویت آن، میزان آگاهی برند،تمایز و… تعیین می‌کند که برند تا چه اندازه کامل و جامع است و به‌تمامی ابعاد خود توجه کرده است یا خیر!کسانی که افسانه برند بودن دارند نیز با همین شکل مواجه هستند.

با رسیدن به میوه‌های اندک از دنیای برند و مشعوف شدن از معجزه‌های  این دنیای جذاب فکر می‌کنند برند هستند چون تنها به‌ظاهر و پوسته‌ی برند خود که لوگو؛رنگ‌سازمانی، پوشش پرسنل و … است توجه کرده‌اند.

غافل از اینکه این پوسته بدون هسته هیچ پایه و بنیانی ندارد!مگر می‌شود درخت میوه بدهد،بدون داشتن ساقه، ریشه، برگ و شاخه!لوگو، نام، رنگ‌سازمانی و مواردی ازاین‌دست آخرین لایه‌های هویت برند هستند که مأموریتشان انتقال هویت برند به ذهن مشتری است.